بهترین آداجیو های تاریخ (Best of Adagio) از هربرت فون کارایان

هربرت فون کارایان (Herbert von Karajan) بزرگ ترین رهبر ارکستر قرن بیستم مجموعه ای دارد از بهترین آداجیوهای تاریخ (The Very Best of Adagio) که به رهبری او توسط ارکستر فلارمونیک برلین نواخته شده. این مجموعه شامل دو سی دی مجزا از هم می باشد که سی دی یک شامل 11 آداجیو و سی دی دو شامل 12 آداجیو است.

این اثر فوق العاده در سال 2005 منتشر شده و واضح است که این دو مجموعه در زمانی که هربرت کارایان از دنیا رفته بود جمع آوری شده است. در این مجموعه آداجیو های بی نظیری از سوکان داران موسیقی کلاسیک در کنار هم قرار گرفتند بزرگانی چون یوهان پاچلبل (Pachelbel)، توماس آلبونینی (Tomaso Albinoni)، بتهوون (Beethoven)، یوهان سباستین باخ (J.S. Bach)، گریگ (Grieg)، هندل (Handel)، چایکوفسکی (Tchaikovsky)، ویوالدی (Vivaldi) و بزرگانی از این دست.

احتمالا شما مخاطب عزیز درباره آداجیو کمی کنجکاو شدید در ادامه این مطلب علاوه بر دانلود این مجموعه می توانید در سایت جاست موزیک هم با هربرت فون کارایان آشنا شوید هم اطلاعاتی راجع به انواع ضرب (Tempo) بخصوص آداجیو (Adagio) کسب کنید.

برای مشاهده جزئیات بیشتر، دانلود و پخش آنلاین در ادامه همراه رسانه موسیقی بی کلام جاست موزیک باشید.

“به راستی که موسیقی اگر نمی توانست به ما آرامش عطا کند به جز صداهای ناهنجار چیز دیگری نبود، اما موسیقی آفریده شد تا بر دردهای بی پایان آدمی مرهمی باشد”

ضرب موسیقی Tempo

ضرب یکی از ارکان اصلی موسیقیست در واقع این ضرب است که احساس را در فرد شنونده ایجاد می کند. به طور مثال زمانی که شما آهنگی با ضرب پایین و آهسته گوش می کنید در شما غالبا احساس غم و یا آرامش ایجاد خواهد شد که گاهی منجر به ابراز احساسات و گریه می شود ولی برعکس در مواقع شنیدن موسیقی با ضرب بالا (در سبک تکنو و ترنس) در مغز اندورفین ترشح شده و شما احساس شور و شادی می کنید. این فعل و انفعالات که در فرد شنونده ایجاد می شود همه ناشی از ضربیست که در آن آهنگ به کار رفته است.

دو نوع ضرب کلی در موسیقی وجود دارد : آهسته و سریع. ضرب های آهسته به 12 نوع تقسیم می شوند که آداجیو نوع ششم از این دسته است.

انواع ضرب آهسته :

• Larghissimo : خیلی خیلی آرام (۱۹ ضرب بر دقیقه و کمتر)
• Grave : آرام و رسمی (۲۰–۴۰ ضرب بر دقیقه)
• Lento : آرام (۴۰–۴۵ ضرب بر دقیقه)
• Largo : در حال تسریع (۴۵–۵۰ ضرب بر دقیقه)
• Larghetto : تسریع با سرعت بیشتر (۵۰–۵۵ ضرب بر دقیقه)
• Adagio”” : آرام و باشکوه (۵۵–۶۵ ضرب بر دقیقه)
• Adagietto : سریعتر از آهسته (۶۵–۶۹ ضرب بر دقیقه)
• Andante moderato : کمی آهسته‌تر از andante (69–72 ضرب بر دقیقه)
• Andante : مطابق سرعت قدم زدن (۷۳–۷۷ ضرب بر دقیقه)
• Andantino : (۷۸–۸۳ ضرب بر دقیقه)
• Marcia moderato : معتدل و میانه، در حالت مارش (۸۳–۸۵ ضرب بر دقیقه)
• Moderato : متعادل (۸۶–۹۷ ضرب بر دقیقه)

لازم به ذکر است که معنای لغوی آداجیو راحت و آسان است و تمام این ضرب ها نام هایی از فرهنگ لغت ایتالیاییست.

مختصری از هربرت فون کارایان

در 5 آوریل 1908 بود که پدر خانواده کارایان اسم او را هربرت نهاد.پدری که خود هم جراح زبر دست اتریش بود هم نوازنده ی قابل ساز های بادی. هربرت از هشت سالگی تا شانزده سالگی در مدرسه ی موتزارتیوم به تحصیل پیانو پرداخت و در سال 1917 (نه سالگی) اولین اجرای عمومی خود را به عنوان یک پیانیست انجام داد این کنسرت توسط هنرستان موتزارتیوم به نفع موسسات خیریه شهر سالزبورگ صورت گرفته بود. پس از پشت سر گذاشتن دوران هنرستان هربرت به وین سفر کرد و در دانشگاه فنی وین و همچنین در آکادمی موسیقی وین به فراگیری علم پرداخت.

او به علت مشکل مادرزادی که در تاندون یکی از انگشتان دستش داشت پیانو را رها کرد و در آکادمی موسیقی وین به پیشنهاد استادش به دنبال رهبری ارکستر رفت اولین اجرای او در سال 1929 در شهر سالزبورگ بود.

او در سال های جنگ جهانی دوم به حزب نازی پیوست و عنوان جوان ترین ژنرال-موزیک آلمان را کسب کرد.البته اجرای کارایان باب میل آدولف هیتلر نبود ولی با این حال او با ارکستر دولتی برلین بیش از 150 اجرا را روی صحنه برد و او این ارکستر چند ده نفره را در شهر های اشغالی بخارست، بروکسل، استکهلم، آمستردام و پاریس بار ها کنسرت برگزار کرد.

در واقع در حزب نازی کارایان پیشرفت والایی داشت و در آنجا بود که با دختری به نام آنیتا گوترمن که یک یهودی تبار بود ازدواج کرد و به تصمیم حزب نازی آنها به لقب “آریایی افتخاری” دست پیدا کردند.

پس از جنگ کارایان در دادگاه نازی‌زدایی اتریش تبرئه شد و خیلی زود به حرفه اصلیش بازگشت.

کارایان پس از جنگ فراز و نشیب های سخت و طاقت فرسایی را پشت سر گذاشت ولی سرانجام بلافاصله پس از مرگ ویلهلم فورت‌ونگلر او را به عنوان مدیر موسیقی مادام العمر ارکستر فلارمونیک برلین منصوب کردند و نکته ای جالب برای ما اینجاست که هربرت فون کارایان در سال 1356 شمسی دو شب متوالی در تالار رودکی تهران با ارکستر فلارمونیک برلین سمفونی های 4 و 5 و 6 و 7 بتهون را اجرا کرد.

یکی دیگر از مراکز کاری کارایان فستیوال موسیقی سالزبورگ بود که همه ساله در ماه آگوست برگزار می‌شود و یکی از بزرگ‌ ترین و متنوع‌ ترین فستیوال‌های جهان است. کارایان به مدت چهار سال ریاست کل هنری این فستیوال را بر عهده داشت.

اسکالای میلان و بایروت نیز از مراکز اپرایی مورد علاقهٔ هربرت فون کارایان بودند و به طور مکرر در آنجا آثاری را به همراه ارکسر فلارمونیک برلین به روی صحنه می برد. او مجموعهٔ اپرایی حلقه (ring)، تریستان و ایزولده و خوانندگان استاد از واگنر را در فستیوال بایروت اجرا کرده است.

باید گفت که کارایان یکی از پیشتازان در ضبط موسیقی است و او جزء اولین رهبرانی بود که آثار بزرگان موسیقی را از صفحه ی استریوفونیک گرفته تا تجهیزات اولیه فیلم دیجیتال ضبط کرده است.

آخرین اجرایی که کارایان انجام داد کنسرت بزرگ ایالات متحده بود که در ماه فوریه 1989 صورت گرفت.

فون هربرت کارایان پس از آن اجرا به مدت پنج ماه سخت بیمار شد و زندگی پر فراز و نشیب او در 16 جولای 1989 به پایان رسید.

Tracks:
Tomaso Albinoni (1671 – 1750)
1. Adagio for Organ and Strings in G minor
Johann Pachelbel (1653 – 1706)
2. Canon and Gigue for 3 Violins and Basso Continuo in D major: Canon
Edvard Grieg (1843 – 1907)
3. Peer Gynt Suite no 2, Op. 55: no 4, Solvejg’s Song
Wolfgang Amadeus Mozart (1756 – 1791)
4. Serenade no 13 in G major, K 525 “Eine kleine Nachtmusik”: 2nd movement, Romanza
Jules Massenet (1842 – 1912)
5. Thaпs: Meditation
Antonio Vivaldi (1678 – 1741)
6. Concerto for Violin in F minor, Op. 8 no 4/RV 297 “L’inverno”: 2nd movement, Largo
Pietro Mascagni (1863 – 1945)
7. Cavalleria Rusticana: Intermezzo
Johann Sebastian Bach (1685 – 1750)
8. Suite for Orchestra no 3 in D major, BWV 1068: Air
Jean Sibelius (1865 – 1957)
9. The Swan of Tuonela, Op. 22: no 3, Swan of Tuonela
Frederic Chopin (1810 – 1849)
10. Les Sylphides: Nocturne no 10 in A flat major, Op.32 no 2
Gustav Mahler (1860 – 1911)
11. Symphony no 5 in C sharp minor: 4th movement, Adagietto
Maurice Ravel (1875 – 1937)
12. Pavane pour une infante defunte
Christoph W. Gluck (1714 – 1787)
13. Orfeo ed Euridice: Dance of the Blessed Spirits
Jacques Offenbach (1819 – 1880)
14. Les contes d’Hoffmann: Barcarolle
Edvard Grieg (1843 – 1907)
15. Peer Gynt Suite no 1, Op. 46: no 2, Death of Ase
Wolfgang Amadeus Mozart (1756 – 1791)
16. Adagio and Fugue for Strings in C minor, K 546: Adagio
Georges Bizet (1838 – 1875)
17. Carmen: Intermezzo
George Frideric Handel (1685 – 1759)
18. Concerti grossi (12), Op. 6: no 12 in B minor, HWV 330 – Aria
Antonio Dvorak (1841 – 1904)
19. Symphony no 9 in E minor, Op. 95/B 178 “From the New World”: 2nd movement, Largo
Peter Ilyich Tchaikovsky (1840 – 1893)
20. Romeo and Juliet Overture: Love Theme
Ludwig van Beethoven (1770 – 1827)
21. Symphony no 7 in A major, Op. 92: 2nd movement, Allegretto
Georges Bizet (1838 – 1875)
22. L’arlesienne: Suite no 1 – 3rd movement, Adagietto
Richard Wagner (1813 – 1883)
23. Tristan und Isolde: Liebestod [Instrumental]